«Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΟΥΛΙΩΝ»

Ο Γέροντας Θεοδόσιος των Καρουλίων

«Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΟΥΛΙΩΝ»
Ο Ασκητής των Καρουλίων Τον βίο του οσίου γέροντος Θεοδοσίου, γνωστού Καρουλιώτου ασκητή, έχει εκδόσει ο Μοναχός Παΐσιος Νεοσκητιώτης, Γέροντας της Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Νέας Σκήτης Αγίου Όρους, απο την οποία Καλύβη και διατίθεται (Τ. Κ. 63087 – τηλ: 23770 23044).
Ο Ά­θω­νας ως γνω­στόν φι­λο­ξέ­νη­σε και φι­λο­ξε­νεί για αιώνες μο­να­χούς ό­χι μό­νο απο τόν ευ­ρύ­τε­ρο Ελ­λα­δι­κό και Κυ­πρια­κό χώρο, αλ­λά και απο άλ­λα ορ­θό­δο­ξα και μη κρά­τη. Άν­θρω­ποι απο όλα τα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, με ή χω­ρίς μόρ­φω­ση, μι­κροί ή με­γά­λοι στην ηλι­κί­α βρί­σκουν πνευ­μα­τι­κό κα­τα­φύ­γιο στο «Πε­ρι­βό­λι της Πα­να­γί­ας». Α­νά­με­σα στις πολ­λές ε­θνι­κό­τη­τες του α­θω­νι­κού μο­να­χι­σμού, ε­ξέ­χου­σα πα­ρου­σί­α έχουν να ε­πι­δεί­ξουν οι Ρώσ­σοι μο­να­χοί. Έ­νας απο αυ­τούς ο ι­ε­ρο­μό­να­χος Θε­ο­δό­σιος Χα­ρι­τό­νωφ ά­φη­σε την πα­τρί­δα του για να α­γω­νι­στεί στο Ά­γιον Όρος κα­τά τις αρ­χές του 20ου αι­ώ­να. Φθά­νον­τας το 1901, έζη­σε με με­γά­λη ά­σκη­ση σε δι­ά­φο­ρες το­πο­θε­σί­ες, συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου το κε­λί του Α­γί­ου Νι­κο­λά­ου στη Κα­ψά­λα, και τη Νέ­α Θη­βα­ΐ­δα. Τε­λι­κά, εγ­κα­τα­στά­θη­κε μό­νι­μα στους από­κρη­μνους βρά­χους των Κα­ρου­λί­ων μέ­χρι την α­νά­παυ­ση του. Πέ­ρα απο τό γε­γο­νός ό­τι έ­ζη­σε υ­πό την κα­θο­δή­γη­ση δι­ά­φο­ρων αγί­ων γε­ρόν­των, ει­δι­κό­τε­ρα του Α­γί­ου Σι­λουα­νού του Α­θω­νί­τη στη Μο­νή του Α­γί­ου Παν­τε­λε­ή­μο­νος, έ­γι­νε κι ο ίδιος σκεύ­ος χά­ρι­τος του Αγίου Πνεύ­μα­τος σαν με­γά­λος α­σκη­τής και πνευ­μα­τι­κός πα­τέ­ρας στη πε­ρι­ο­χή των Κα­ρου­λί­ων του Αγίου Ό­ρους. Έ­φτα­σε σε τέ­τοι­α με­τρα α­ρε­τής που α­πέ­κτη­σε πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τα­πεί­νω­ση δε­χό­με­νος νου­θε­σί­ες πε­ρί προ­σευ­χής απο τον εξ ί­σου α­ρε­τής υ­πο­τα­κτι­κό του. Κοιμήθηκε εν Κυρίω την 2αν Οκτωβρίου. Τον βίο του οσίου γέροντος Θεοδοσίου, γνωστού Καρουλιώτου ασκητή, έχει εκδόσει ο Μοναχός Παΐσιος Νεοσκητιώτης, Γέροντας της ιερᾶς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Νέας Σκήτης Αγίου Όρους, απο την οποία Καλύβη και διατίθεται (Τ. Κ. 63087 – τηλ: 23770 23044).
Ο Ά­θω­νας ως γνω­στόν φι­λο­ξέ­νη­σε και φι­λο­ξε­νεί για αιώνες μο­να­χούς ό­χι μό­νο απο τον ευ­ρύ­τε­ρο Ελ­λα­δι­κό και Κυ­πρια­κό χω­ρο, αλ­λά και απο άλ­λα ορ­θό­δο­ξα και μη κρά­τη. Άν­θρω­ποι απο ο­λα τα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα, με ή χω­ρίς μόρ­φω­ση, μι­κροί ή με­γά­λοι στην η­λι­κί­α βρί­σκουν πνευ­μα­τι­κό κα­τα­φύ­γιο στό «Πε­ρι­βό­λι της Πα­να­γί­ας». Α­νά­με­σα στις πολ­λές ε­θνι­κό­τη­τες του α­θω­νι­κού μο­να­χι­σμού, εξέ­χου­σα πα­ρου­σί­α έχουν να ε­πι­δεί­ξουν οι Ρώσ­σοι μο­να­χοί. Ένας απο αυτούς ο ι­ε­ρο­μό­να­χος Θε­ο­δό­σιος Χα­ρι­τό­νωφ άφη­σε την πα­τρί­δα του για να α­γω­νι­στεί στο Ά­γιον Όρος κα­τά τις αρ­χές του 20ου αι­ώ­να. Φθά­νον­τας το 1901, έ­ζη­σε μέ με­γά­λη ά­σκη­ση σε δι­ά­φο­ρες το­πο­θε­σί­ες, συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου το κε­λί του Αγίου Νι­κο­λά­ου στη Κα­ψά­λα, και τη Νέ­α Θη­βα­ΐ­δα. Τε­λι­κά, εγ­κα­τα­στά­θη­κε μό­νι­μα στους από­κρη­μνους βρά­χους των Κα­ρου­λί­ων μέ­χρι την ανά­παυ­ση του. Πέ­ρα απο το γε­γο­νός ό­τι έζη­σε υ­πό την κα­θο­δή­γη­ση δι­ά­φο­ρων α­γί­ων γε­ρόν­των, ει­δι­κό­τε­ρα του Αγίου Σι­λουα­νού του Αθω­νί­τη στη Μο­νή του Αγίου Παν­τε­λε­ή­μο­νος, έγι­νε κι ο ίδιος σκεύ­ος χά­ρι­τος του Αγίου Πνεύ­μα­τος σαν με­γά­λος ασκη­τής και πνευ­μα­τι­κός πα­τέ­ρας στη πε­ρι­ο­χή των Κα­ρου­λί­ων του Αγίου Ό­ρους. Έφτα­σε σε τέ­τοι­α μέ­τρα α­ρε­τής που α­πέ­κτη­σε πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τα­πεί­νω­ση δε­χό­με­νος νου­θε­σί­ες πε­ρί προ­σευ­χής απο τον εξ ίσου α­ρε­τής υ­πο­τα­κτι­κό του. Κοιμήθηκε εν Κυρίω την 2αν Οκτωβρίου.